Rozdział 23~ Co.Ona.Tu.Robi ?

To pikanie centralnie nad moją głową doprowadzało mnie do białej gorączki . Karola , dość ogarnij się . Wiedziałam co musze teraz zrobić ale bałam się efektów . Po raz trzydziesty odliczyłam do dziesięciu i powoli , delikatnie odtworzyłam oczy .

Ciemność .

No do kurwy nędzy czy dane jest mi jeszcze zobaczyć coś jeszcze , bo z całym szacunkiem ale ta czerń mnie już nudzi … Podniosłam dłoń do czoła ale od razu schowałam ją pod kołdrę bo szykowało mi się na wymioty . Do mojej prawej dłoni przyczepiona była wielka igła z jeszcze większą , obrzydliwą , długą rurką . Jęknęłam cicho .

Od pewnego czasu czułam , że coś uciska moją lewą nogę . Chciałam ją wyciągnąć spod tego „ czegoś” ale powstrzymałam się w ostatniej chwili . Na ten widok serce zaczęło bić mi szybciej . Harry spał sobie słodko na moich kolanach . Burza jego brązowych loków zakrywała jego twarz a jego dłoń prawie że stykała się z moją . Najprawdopodobniej zasnął trzymając mnie za rękę . Przyglądałam mu się i zaczęłam delikatnie bawić się jego loczkami ale tak by go nie obudzić .

Zaczęłam rozglądać się wokół siebie . Byłam w jakimś dziwnym pokoju …  Gdy tak się rozglądałam w rogu pokoju ujrzałam słabe malutkie światło . Rzucało ono się na dużą kanapę na której …

Lou przyglądał mi się z lekkim uśmiechem . Na jego kolanach ledwo co ujrzałam małą żółtą kulkę …. WFT ? Jaką żółtą kulkę ? Na jego kolanach słodko spał … Niall . Podobnie jak Harry jego blond włosy powykręcane były we wszystkie strony .

Na fotelu obok kanapy na której znajdowali się Niall z Louisem spał Zayn . Pod samą szyję przykryty był szpitalnym kocem . Brakowało tylko Liam’a …

- Jak się czujesz ? – wyrwał mnie z zamyślenia szept Louis’a .

Uśmiechnęłam się tylko do niego i podniosłam kciuk do góry . Nie było mnie stać na inny gest , miałam wrażenie , że całe moje ciało jest z kamienia .

Nawet nie zauważyłam jak zasnęłam . Obudził mnie trzask drzwi . Wzdrygnęłam się i gwałtownie otworzyłam oczy .

- Co za kretyn – usłyszałam głos obok – Jak się czujesz ? – to Liam , siedział na krześle, na , którym siedział poprzednim razem Harry .

- Hej – wydusiłam z siebie . Wokół mojego łóżka stało jeszcze trzech uśmiechniętych debili . Odruchowo odwzajemniłam go uśmiech . – Jest okej … - szepnęłam gdy nagle skrzywiłam się z bólu gdy chciałam się odwrócić na drugi bok .

Liam , Louis , Niall , Zayn …. A Harry gdzie ?

- Oho .. właśnie widzimy …. – Zayn usiadł po drugiej strony łóżka i wziął moją kruchą , bladą dłoń i wplótł ją między swoje – Ty sobie nie wyobrażasz jak my … - urwał . Spojrzałam mu w oczy , które już po chwili napełniły się łzami .

- Już jest dobrze – wydusiłam z siebie lekki uśmiech . Nic nie było dobrze , czułam się jakby ktoś wyciągnął mnie z grobu i na siłę próbował przywrócić do dalszego życia ale nie mogłam przecie pozwolić by mój przyjaciel załamał się jeszcze bardziej niż ja .

Opowiedziałam im wszystko co działo się od czasu kiedy wróciłam do Polski . Przez cały czas gdy mówiłam chłopcy nie odezwali się ani słowem . Z tego co wywnioskowałam nikt nie miał zielonego pojęcia o odwiedzinach Zayna w Szczecinie , a jemu chyba nie śpieszno było do jakichkolwiek tłumaczeń .

- Dostałem twojego sms’a … -szepnął Lou po długiej chwili ciszy .

- Hm ? – szepnęłam zdezorientowana i nagle mnie olśniło – Aaaa …- przeniosłam wzrok na białą ścianę , nagle stała się bardzo interesująca .

Po raz kolejny zapadła niezręczna cisza .

- To już nieistotne … - zaczął Niall . Niech mu Bóg to wynagrodzi bo czułam się okropnie . Pisałam list pożegnalny gdy nagle okazuje się ,że od tak sobie przeżyłam . Nie to , że żałuje czy coś ale głupio mi teraz po tych wszystkich wyznaniach , niby to moi przyjaciele ale jak ja teraz wyglądam w ich oczach …

I kolejne olśnienie .

- Gdzie on jest ? – spojrzałam na Zayna . Spuścił wzrok . Skierowałam więc wzrok na Nialla . Spuścił wzrok . Na Louisa . Odwrócił wzrok na ścianę . Spróbowałam swoich szans u Liam’a . Chłopak spuścił wzrok lecz po chwili spojrzał mi w oczy i wskazał brodą na wielkie lustro weneckie , z którego widzieliśmy wszystko co dzieje się na holu . I mnie zatkało . Po raz kolejny poczułam silne ukłucie w sercu . Stał tam . Stał z jakąś laską . Wpatrywałam się w nich z grymasem na twarzy . No i kurwa myślałam , że zaraz zaryję gębą o podłogę . JEBANA FLACK ! Rozmawiali , no właśnie , rozmawiali .

- Co. Ona. Tu. Robi. ? – wysyczałam nadal wpatrując się w szybę .

Cisza .

Gapiłam się jak wryta gdy nagle dziewczyna , ahahah TFUU , KOBIETA podeszła do Harrego i cmoknęła go w usta .

Odwróciłam się w stronę chłopców .

- NO CO ?! – byłam wściekła . Naprawdę wściekła .

Wróciłam do Londynu by na nowo wszystko zacząć . Wróciłam do niego , dla niego . A ten przyjeżdżając do mnie do szpitala liże się z tą suką !

Nad moją głową rozległo się szybkie pikanie . Cholera , tak się wkurzyłam aż mi tętno podskoczyło . Wdech i wydech . Chłopcy już zerwali się w moim kierunku jak poparzeni . Gdy już zapanowałam nad sobą odetchnęli z ulgą .

- Uspokój się – powiedział Zayn – Nie wyjdzie ci to na dobre … - przerwał mi trzask drzwi i wszystkie paru oczu zwróciły się w kierunku wyjścia .

- Karola ! – do Sali wpadł Harry , który od razu skierował się w stronę mojego łóżka – Boże święty , nie wiesz nawet jak ja się martwiłem , Karola co by było … nawet nie wiem …

- Wyjdź . – powiedziałam ostro .

Chłopak automatycznie zatrzymał się i spojrzał na mnie zdezorientowany .

- Wyjdź – powiedziałam nieco głośniej .

Styles patrzył się głupio to na mnie to na chłopaków który siedzieli cicho wpatrzeni w podłogę .

- Karola ale …. – jęknął Harry najwyraźniej już wiedział o co mi chodzi . Nie dałam mu szansy by skończył .

-Tylko winny się tłumaczy .- w oczach miałam łzy . Jak on może ?

- Ale ona tylko …

- Wynocha do tej swojej dziwki ! Jej się tłumacz ! Nie chcę cię widzieć ! – wydarłam się








__________________________________
Przepraszam Was ale nie dam rady nic dodać nie szybciej niż do środy . Mam teraz pełno nauki bo chcę wszystko pozaliczać do Londynu ...
Ale nadal mam nadzieje , że nie stracicie ochoty na czytanie :D


ASK


TWITTER