Rozdział 22~Powoli zamknęłam oczy by wszystko przyśpieszyć …

*Harry *

- Aahahhahaha no i słuchajcie , ten facet do mnie gadał a ja … - darłem się na cały dom , gdy wreszcie udało mi się do niego wejść .Przerwałem najwyraźniej swój monolog i stanąłem w progu salonu .

Telewizor wył na maxa a cała czwórka stała przed nim i gapiła się jak wryta .

- Co jest chłopaki ? – podszedłem do Lima i stanąłem obok niego .

- Cicho – warknęli chórem .

Zdziwiło mnie to ale przymknąłem się tak jak prosili . Spojrzałem wreszcie na ekran .

„ … nie wiemy co dokładnie było przyczyną awarii ale nie wygląda to za dobrze . Oto urywek zrównania się samolotu z ziemią  „

- Woow ale kicha – powiedziałem na odczepnego i podrapałem się po głowie i już miałem iść po piwo do kuchni gdy Lou mnie pociągnął za koszulkę bym został .

Głuchą ciszę pomiędzy wypowiedziami spikerów przerwał dzwonek sms z telefonu Lou . Wszystkie pary oczu skierowały się w jego stronę . Chłopak zaczął czytać wiadomość a ja i reszta chłopaków skierowaliśmy wzrok na TV .

„ Informacje z przed chwili „ – zawył telewizor lecz teraz inna spikerka przedstawiała relacje .

„ Feralny samolot to lot ze Szczecina do Londynu , pasażerowie … „

Zakrztusiłem się własną śliną . Znałem dokładnie to miasto . Może i nie osobiście ale …

- Karola ... – szepnął Zayn i to wystarczyło .

Oboje jakby na zawołanie pędem rzuciliśmy się do drzwi frontowych czego efektem zderzyliśmy się oboje . Poczułem , ze wzrasta mi adrenalina . Kurwa . Kurwa .Kurwa . Z całych sił dobiegłem do auta i nie zwracając uwagi na krzyki chłopaków wyjechałem z posesji i ruszyłem w stronę lotniska . Ośmiokrotnie przekroczyłem dozwoloną prędkość ale teraz nic mnie nie interesowało . W mieście panował chaos . Ludzie powychodzili  z domów chcą dowiedzieć się co się stało , większość ulic do centrum było zablokowane . Objechałem wszystkie naokoło , aż wreszcie dojechałem przed lotnisko .

- CHOLERA JASNA ! – wrzasnąłem na widok setki ludzi , którzy z wszystkich stron oblegli cały teren .

Z piskiem opon zatrzymałem się przed nimi i wybiegłem z auta . Przeciskałem się przez tłum wrzeszczeć na wszystkie strony by ustąpili mi miejsca . Gdy już wreszcie udało mi się przecisnąć przez ludzi moim oczom ukazał się potworny widok . Na wielkim polu na którym znajdowały się pasy startowe leżała sterta złomu . To rozbity samolot … Łzy napłynęły mi do oczu . Ona tam jest . Wiedziałem to . Czułem to . A najgorsze jest to , że nie  mogłem nic zrobić . Rozglądnąłem się nerwowo wokół siebie . Tłumy ludzi chodziły w te i z powrotem . Nagle ujrzałem policjanta . Podbiegłem do niego .

- Gdzie są pasażerowie ?! Kto jest ranny ?! Kto przeżył ?! Gdzie oni wszyscy są ?!! – wypowiedziałem te słowa na jednym wydechu .

- Proszę się uspokoić – zaczął policjant – na razie wywozimy same zwłoki …

Zwłoki ….

Zwłoki ….

Zwłoki …..

Te słowa szumiały mi w głowie .

- Jak to !? – wrzasnąłem lecz po chwili zmieniłem ton – czy ktoś żyje ? – pytałem błagalnym tonem .

Policjant zamilkł na chwilę i spuścił wzrok . Poznałem odpowiedź na swoje pytanie .

- Nie … - jęknąłem półtonem .

- Nie …- jęknąłem po raz kolejny . – Niemożliwe ! – wykrzyczałem tak , że tłumy spojrzały na mnie .

- Bardzo mi przykro … - szepnął mężczyzna .

- Tam jest jeszcze jedna dziewczyna z Polski ! – tłumaczyłem mu jak małemu dziecku – Ona żyje ! Musi żyć ! Proszę wszystko dokładnie przeszukać !

- Niech pan mi uwierzy robimy wszystko co w naszej mocy ….

Gówno prawda . Nic nie zrobią . Boże jaki ja byłem głupi . Wszystko spieprzyłem . Zakryłem twarz w dłoniach i padłem na kolana . Nie radziłem sobie . Czułem , że to wszystko jest moją winą . BA ! Przecież to wszystko jest moją winą … łzy leciały mi po policzkach , nie , nie , nie – powtarzałem w myślach . Gdybym nie okłamał Karoli ona nie wyjechałaby do Polski i nie musiałaby wracać tym cholernym samolotem i nic by jej się nie stało !

Zacisnąłem dłonie w pięści i szlochałem . Czułem się jak dziecko które dostało areszt domowy a właśnie umówiło się na ważne wyjście .

Agresja , złość , adrenalina , poczucie bezsilności . Wszystko na raz .

To moja wina – powtarzałem sobie w głowie .

- Boże dlaczego … - jęczałem a łzy lały mi się po policzkach – Dlaczego ona …. Była ta jedyną … - nadal prowadziłem swój monolog – Zabrałeś  mi ją …. Zabrałeś mi ją i co ? – jęczałem – To kara ? Zakurwiście ! –krzyknąłem . Płakałem … nie , ja ryczałem . Ryczałem jak dziecko …. Boże … Ona nie żyje …. Jej już nie ma … nie będzie … już nigdy … zabiłem ją …. Wszystko to jest moją winą …. Już jej nie zobaczę …. Nie dotknę …nie pocałuję … nie przeproszę … nie dostanę od niej przebaczenia ….

- Wszyscy szybko ! Znalazłem kogoś ! – usłyszałem krzyki z oddali i podniosłem wzrok . Cały obraz miałem zamazany przez łzy więc zamrugałem kilka razy i powoli podniosłem się z ziemi . -Ktoś się rusza ! Żyje !

                                                                             ***

Szum . Wszędzie ciemność . To już ? A więc to tak wygląda koniec ? Umarłam ? Jestem w niebie ? Chyba jednak nie .Gwałtownie nabrałam powietrza , czym efektem okazał się straszny ból w klatce piersiowej . Nie , nie umarłam , bo gdyby tak było nie bolałoby mnie ze wszystkich stron . Więc cały czas jestem w trakcie . A więc to tak się umiera . Moje powieki ważyły chyba z tonę . Nie mogłam się ruszyć , coś przygniatało moje ciało . Leżałam pod stertą złomu , który przygniatał całe moje ciało . Przynajmniej takie miałam wrażenie , bo ledwo co byłam w stanie otworzyć oczy . Mrużyłam je tylko starając się coś ujrzeć . Na nic . Powoli odwróciłam głowę na drugi bok . Jęknęłam cicho z bólu , który niemiłosiernie napalał moje biedne ciało . Słyszałam jak krew dudniła mi w uszach co za każdym stuknięciem sprawiało wrażenie jakby ktoś walił mnie po głowie młotkiem . Po lewej stronie mojego czoła poczułam , że coś spływa mi i oblewa całą moją twarz … To pot – pomyślałam . To musi być pot … ale coraz bardziej zaczęłam w to powątpiewać …

Modliłam się by to już się zakończyło . Bym odeszła . By ból ustał a ja … teraz jedynej rzeczy jakiej oczekiwałam to śmierć . Powoli zamknęłam oczy by wszystko przyśpieszyć …. Wszystko boli …. Boli niemiłosiernie … boli … chcę umrzeć … by nie bolało ….

__________________________________

Bijemy komentarze hahha xD

Przepraszam , że tak późno dodaje ten rozdział ale nie miałam czasu , zaczyna się zapierdol z poprawianiami ocen -.-

TWITTER

ASK